Miasta Partnerskie

NORDHORN (Niemcy) – 19.06.1995 r.

Nordhorn jest miastem o 625-letniej historii. Po raz pierwszy nazwa miasta została wspominana jako „Northornon“ około roku 900 w liście podatkowej klasztoru Werden nad rzeki Ruhr. Nadanie praw miejskich nastąpiło w roku 1379 przez hrabiego Bernarda I z Bentheim.

Z byłego krajowego miasteczka powstało żywotne miasto powiatowe z 53.000 mieszkańców. Znakiem Nordhorn jest stary Kościół przy rynku, który w 1445 wraz z klasztorem Frenswegen poświęcony został przez biskupa z Münster.

Nordhorn jest jako brama do Holandii międzynarodowym miastem zakupów, w którym możliwości zakupów można nazwać jako optymalne. W 2002 roku doszło do tego jeszcze centrum handlowe „Vechte-Arkaden“.

Także dla aktywnych i biernych sportowców Nordhorn ma idealne warunki. 42 zorganizowane związki sportowe proponują wspaniałą sportową ofertę. Do dyspozycji jest 39 boisk do gry w piłkę nożną, wielofunkcyjna hala sportowa „Euregium“ (miejsce gry HSG i bundesligi piłki ręcznej), hale tenisowe, ogrzewany basen sportowy z 10-m-wieżą do skoków i rozległymi łąkami do leżakowania, dwie pływalnie kryte, hala sportu łyżwiarskiego, teren dla skatów, centrum gry w bowling, trzy hale jazdy konnej czy jezioro z możliwościami sportów wodnych (Vechtesee). Rozległe drogi wędrowne i rowerowe zapraszają do wycieczek także do sąsiedniej Holandii.
Kultura ma w Nordhorn ogromne znaczenie. W bibliotece EUREGIO, którą rozbudowano w roku 2000 do nowoczesnego ośrodka mediów i informacji, znajduje się już dziś 85.000 ofert medialnych, jak również internetu i multimediów.

Autentycznym wzbogaceniem życia kulturalnego miasta Nordhorn jest transgraniczne kulturalne i turystycznej centrum Stara Tkalnia, które otwarte zostało w kwietniu 1999 w dawnej hali tkalni na tak zwanym Povel-obszarze. Na ponad 6.000m powierzchni hal odbywają się imprezy muzyczne, przedstawienia teatralne i artystyczne, wystawy i muzealna pedagogika, Events i radiowe produkcje. Obok warsztatów teatralnych, teatru amatora z dwoma do trzech produkcji w roku, opłaca się odwiedzenie nordhorńskiego muzycznego lata, literackiego forum, centrum dla młodzieży, uniwersytetu ludowego, klasztoru Frenswegen i wielu, wielu innych ofert i imprez prywatnych i publicznych. Kto chciałby się dowiedzieć więcej o historii miasta Nordhorn nie powinien zaniedbywać w żadnym razie zwiedzenia miejskiego muzeum Povelturm.

Dodatkową atrakcją jest zoo, gdzie na ponad dziesięciohektarowym obszarze żyje około 500 zwierząt w 100 gatunkach. Przeżycie całkiem innego rodzaju oferuje rejs łodzią „Vechtestromer“ Nordhorneńskiego Związku Komunikacji i Imprez (VVV). Podczas rejsu na rzece Vechte wokół śródmieścia można“ odkryć miasto z „żabiej perspektywy”.

Także wyraz "kultura" jest pisany w Nordhorn wielką literą.

TROKI (Litwa) – 06.06.1997 r.

Wśród lasów i jezior, 23 km na południowy zachód od Wilna, znajduje się urokliwe, niewielkie (ok. 7 tys. mieszkańców) miasto Troki ( Trakai). Jest to dawna stolica Wielkiego Księstwa Litewskiego z prawem miejskim magdeburskim nadanym w roku 1409. Rezydowali w nim książęta: Giedymin, Kiejstut i Witold, budując warownie i zamki i rozbudowując kolejno Stare i Nowe Troki. W roku 1397 wielki książę Witold sprowadził tu z Krymu bitnych wyznawców religii mojżeszowej – lud Karaimów, których potomkowie (ok. 150 osób) żyją w Trokach do dziś. W roku 1405 ten sam władca sprowadził z polskiego Tyńca zakonników benedyktyńskich.

Podobnie jak w Malborku, największą atrakcją turystyczną Trok jest zamek z przełomu XIV i XV wieku, postawiony przez księcia Witolda na Wyspie Zamkowej na jeziorze Galwa. Pieczołowicie odbudowany po ostatniej wojnie mieści obecnie Muzeum Zamkowe z ciekawymi zbiorami historycznymi i artystycznymi.

Godne uwagi są także inne zabytki trockie: karaimska kenessa z pocz. XIX w., cerkiew prawosławna p.w. Narodzin Chrystusa i katolicki kościół farny fundowany przez księcia Witolda w roku 1409 i odbudowany po zniszczeniach najazdu moskiewskiego w roku 1718. W niedziele można wysłuchać w nim nabożeństwa także w języku polskim. W głównym ołtarzu znajduje się słynący łaskami cudowny obraz Matki Boskiej Trockiej. Na półwyspie pomiędzy jeziorami Galwa i Bernardyńskim zachowały się, pozostające częściowo w stanie ruiny, relikty innego, nieco wcześniejszego zamku, także budowanego przez księcia Witolda.

Miasto Troki w latach 1920-1939 znajdowało się w obrębie państwa polskiego; działo się tu wówczas polskie seminarium nauczycielskie. Dzisiejsze Troki stawiają na turystykę i rekreację, zapraszając do odwiedzin zamku książęcego, ale także do aktywnego wypoczynku. Na miejscu można wypożyczyć jacht lub wiosłową łódź i udać się choćby na wschodni brzeg jeziora Galwa (Zatrocze), by z bliska obejrzeć pseudorenesansowy pałac Tyszkiewiczów z końca XIXw. i otaczający go park.

SÖLVESBORG (Szwecja) – 02.06.1999 r.

Sölvesborg to nowoczesne miasto z długą historią, którego początki sięgają roku 1445, kiedy to uzyskał prawa miejskie. W wyniku wielkiego pożaru w roku 1801, niemal jedna trzecia budynków została zniszczona. Zachował się niestety tylko jeden budynek z czasów średniowiecza – kościół św. Mikołaja. Po pożarze miasto odbudowano przy użyciu dawnych planów ulic.

Obecnie Sölvesborg jest oryginalnym małym miastem, gdzie wiele wysiłku włożono w to, aby połączyć stare z nowym w atrakcyjny sposób.

Sölvesborg jest często odwiedzanym miejscem. Ładne centrum miasta, urokliwe wioski rybackie, kilka malowniczych plaż oraz interesujące rezerwaty przyrody. No i oczywiście – Hanö – urocza mała wyspa w pobliżu wybrzeża Sölvesborga.

W okolicy Sölvesborga można znaleźć urocze szlaki piesze, na przykład w Ryssberget, gdzie można wybrać się na wędrówkę przez największe w Północnej Europie lasy bukowe. Stary Listerlandet to unikalny obszar naturalnego piękna ze znakomitymi plażami i nieskażonymi zatoczkami kąpielowymi.

Stary kościół św. Mikołaja jest zbudowany z czerwonej cegły, a w jego pięknych wnętrzach znajdują się wspaniałe malowidła kredowe oraz XVI-wieczny krzyż. Blisko kościoła znajduje się kilka kamieni runicznych, których wiek określa się na VIII-IX w., tj. z epoki żelaza.

W samym Sölvesborgu oraz poza nim można znaleźć nocleg w hotelach, schroniskach oraz na campingach. Miasto oferuje wiele sposobów spędzenia wolnego czasu, jak również dobrą kuchnię i trunki. Latem zawsze coś się dzieje. Wystarczy odwiedzić miejscowe biura informacji turystycznej, aby otrzymać wszelkie niezbędne informacje.

Sölvesborg liczy około 16,5 tys. mieszkańców i ma coś z charakteru duńskiego jak i szwedzkiego. Zostało wzniesione w cieniu warowni, od której miasto wzięło swą nazwę. Plan wąskich uliczek miasta pochodzi jeszcze ze średniowiecza. Wzdłuż urzekających starych uliczek rozciągają się małe gościnne sklepiki i liczne kawiarenki. Na półwyspie Listerlandet, wzdłuż zatoki Hanö, znajduje się wiele tradycyjnych wiosek rybackich. Wyspa Hanö jest popularnym miejscem wypadów i pikników. Można na nią dotrzeć promem z Nogersund. 

MARGNY LES COMPIEGNE (Francja) – 22.07.2004 r.

Margny-lès-Compiègne to miejscowość we Francji, w regionie Pikardia, w departamencie Oise, położona ok. 70 km od Paryża. To urocze, pełne kwiatów i przyjaznych ludzi miasteczko, położone jest w bezpośrednim sąsiedztwie większego Compiegne, na obszarze związanym z wieloma przełomowymi wydarzeniami w historii Francji i całej Europy. Margny stanowi znakomity punkt wypadowy dla wielbicieli historii i architektury – zaledwie w godzinę drogi stąd powita nas widok paryskiej wieży Eiffel’a, a w kilkanaście minut dojedziemy do miejsca, gdzie 11 listopada 1918 roku podpisano akt zawieszenia broni między stronami uczestniczącymi w I wojnie światowej.

MONHEIM AM RHEIN (Niemcy) – 04.06.2005 r.

Monheim am Rhein, położony na prawym brzegu Renu pomiędzy Leverkusen a Dusseldorfem, może poszczycić się ponad 850-letnią historią. Pierwsze wzmianki o mieście pochodzą już z roku 1150. Miasto Monheim, powstałe z wielu starych osad, prawa miejskie otrzymało dopiero w 1960 roku. Natomiast od roku 1994 pełna nazwa miasta brzmi „Monheim am Rhein”. Na obszarze 2313 ha mieszka około 44 tysięcy osób, którzy w dwóch trzecich zamieszkują dzielnicę Monheim a w jednej trzeciej dzielnicę Baumberg.

Na krajobraz miasta i jego okolic ogromny wpływ miał Ren, który aż do budowy tam w 1929 roku powodował katastrofalne zmiany krajobrazu. Przykładowo jedna z powodzi doprowadziła w XIV wieku do zmiany położenia ówczesnego obozu rzymskiego „Haus Bürgel” z lewej na prawą stronę Renu.

Pod koniec 1974 roku w Monheim mieszkało już około 44.000 osób. W tym czasie zdawało się, że historia Monheim dobiegła końca, ponieważ Landtag zadecydował o likwidacji miasta. W ramach nowego podziału komunalnego Monheim i Baumberg miały być przyłączone do gminy Düsseldorf, a Hitdorf do Leverkusen. Po wygranej sprawie przed Trybunałem Konstytucyjnym w Münster Landtag postanowił, że z dniem 1 lipca 1976 roku Monheim i Baumberg odzyskają samodzielność. Nowo uformowane miasto zostało zintegrowane z okręgiem Mettmann. Od tego czasu Monheim zaczął się ponownie rozwijać i stał się atrakcyjnym miejscem zamieszkania oraz sprawnie funkcjonującym obszarem gospodarczym.

Monheim oferuje wiele ciekawych sposobów na spędzenie wolnego czasu, zarówno pod polu kulturalnym, jaki i sportowo- rekreacyjnym. Wzdłuż Renu znajduje się szereg dobrze oznakowanych ciągów spacerowych oraz ścieżek rowerowych. Niezliczone atrakcje proponuje przez cały rok rodzinny aquapark „Mona Mare”. Sześć boisk, cztery duże hale sportowe, liczne zagrody jeździeckie, kręgielnie, korty tenisowe jak również centrum bowlingu uzupełniają sportową ofertę miasta. Do spaceru połączonego z zakupami zachęca 500-metrowy pasaż w centrum miasta. Kolejne centrum handlowe znajduje się na drodze leśnej w Baumbergu . Dodatkowo trzy razy w tygodniu odbywa się targ.
 
Do głównych atrakcji kulturalnych i historycznych zalicza się między innymi Muzeum Archeologii Haus Bürgel, które przybliża 2000 lat historii dawnej osady rzymskiej, Marienburgpark (Park Malborski) wraz z zamkiem wzniesionym przez architekta z Kolonii Augusta Carla Lange w latach 1879/80 z polecenia parlamentarzysty Eugena von Kesselera, właściciela sąsiadującej posiadłości. Nazwę „Marienburg” otrzymał już w momencie wzniesienia, gdyż życzeniem założyciela było, aby przypominała ona główną siedzibę Zakonu Krzyżackiego w Malborku. Co więcej, Wielki Mistrz Winrich von Kniprode pochodził właśnie z Monheim a dokładnie z terenów dzisiejszego lasu Knipprather. Warta zobaczenia jest też 26-metrowa Wieża Szelmowska (Schelmenturm) będąca jedynym widocznym reliktem dawnej fortyfikacji książąt Bergu z początku XV wieku. Prawie 600-letnia wieża wykorzystywana była także jako więzienie oraz remiza strażacka. Od 1972 roku, po gruntownej przebudowie, stanowi miejsce spotkań kulturalnych.

Największym wydarzeniem kulturalnym w Monheim jest Karnawał świętowany już od 1902 roku i łączący starą tradycję z nowymi czasami. Punktem kulminacyjnym karnawału jest „Różany poniedziałek”. Tysiące osób wychodzi wówczas na ulice miasta, aby zobaczyć i przeżyć korowód karnawałowy.

OFFAGNA (Włochy) - 16.08.2014 r.

Offagna to liczące ok. 2000 mieszkańców niezwykle urokliwe miasteczko turystyczne. Gmina znajduje się w regionie Marche, zwanym również Italią w miniaturze, ponieważ można tu spędzić czas zarówno na adriatyckich plażach jak i wędrować po górach i wzgórzach oraz odkrywać bogatą kulturę i smaczną kuchnię.

Offagna jest położonym na wzgórzu średniowiecznym miastem-twierdzą, które od początku istnienia uważane było za punkt strategiczny dla celów obronnych. Miasto było też jednym z najważniejszych miejsc podczas Kampanii Adriatyckiej, przeprowadzonej przez wojska gen. Andersa. Walki o wzgórze Monte della Crescia na przedmieściach Offagny należały do jednych z najbardziej krwawych a pomyślne zakończenie działań pozwoliło na zajęcie Ankony i tym samym odcięcie Niemcom dostępu do amunicji i żywności. W dowód wdzięczności dla wysiłku i poświęcenia polskich żołnierzy burmistrz Offagny podjął w 2009 r. decyzję o utworzeniu Museo dalla Liberazione di Ancona czyli Muzeum Wyzwolenia Ankony, jedynego muzeum we Włoszech poświęconego II Korpusowi gen. Andersa.

Offagna to również niezwykle urokliwe miasteczko turystyczne, które jest organizatorem największej średniowiecznej imprezy w tym regionie. Festa Medioevale di Offagna trwa dziewięć dni i biorą w nim udział prawie wszyscy mieszkańcy, którzy przebrani w dawne stroje serwują odwiedzającym tradycyjne średniowieczne potrawy i prezentują kulturę dawną. Można usłyszeć i zobaczyć bębniarzy, sokolników, połykaczy ognia i mieczy, żonglerów flagami, tańce dawne, muzykę dawną i wiele innych atrakcji. Ze względu na upalne dni, impreza rozpoczyna się każdego dnia wieczorem i trwa prawie do godzin porannych. Festiwal kończy się pokazem sztucznych ogni. Co roku imprezę odwiedza ponad sto tysięcy turystów.

Niespełna pół godziny od Offagny leży Loretto, w którym znajduje się sanktuarium Santa Casa - miejsce kultu maryjnego z tzw. Świętym Domkiem, który według legendy jest nazaretańskim domem Maryi. Miał on zostać przewieziony z Nazaretu do Włoch przez rodzinę De Angelis, która chciała w ten sposób uchronić go przed zniszczeniem. W Loretto jest też jeden z czterech Polskich Cmentarzy Wojennych we Włoszech, na którym spoczywa około 1080 żołnierzy walczących w Kampanii Adriatyckiej.

Kilkenny (Irlandia) - od 17 marca 2017 r.

Kilkenny położone jest nad rzeką Nore na południowym wschodzie Irlandii, w hrabstwie Kilkenny i jest najlepiej zachowanym w Irlandii średniowiecznym miasteczkiem. Liczba mieszkańców w mieście i na przedmieściach wynosi ponad 22 tys. osób. W latach 1293-1408 oraz 1642-1648 w Kilkenny obradował Anglo-Normandzki parlament - Kilkenny było wtedy stolicą Konfederacji Rzymskokatolickiej oraz jednocześnie stolicą Irlandii.

Kilkenny położone jest ok. 130 km od stolicy Irlandii Dublina. Dzięki bezpośredniemu połączeniu tanimi liniami lotniczymi z Gdańska, można się tam dostać w kilka godzin. Długość trasy samochodem z Malborka wynosi prawie 2.400 km.

Kilkenny to niezwykle atrakcyjne miasto i przepiękne okolice, słusznie nazywa się Irlandię zieloną wyspą. Z historią można się tu zetknąć niemal na każdym kroku. Przez miasto ciągną się dawne, kamienne mury obronne z licznymi wieżami i bramami. Zachowało się tu również wiele cennych zabytkowych budowli. Najważniejszą z nich jest zamek obronny z widokiem na most na rzece Nore. Warto zobaczyć tu również katedrę św. Kanizjusza wybudowaną w drugiej połowie XIII wieku w miejscu dawnego opactwa, muzeum browarnictwa (Kilkenny Brewery), zbudowany w drugiej połowie XVI wieku budynek Ratusza oraz pozostałości trzech dawnych opactw (St Francis' Abbey, Black Abbey i St John's Priory).

W Kilkenny działa bardzo duża Polonia, liczy się, że w mieście i okolicy mieszka ponad 1000 Polaków, którzy są uznawani za dobrych sąsiadów i dobrych fachowców.